Hoe was je al als handballer?

“Ik heb in totaal 178 interlands gespeeld, ook met veel meiden die nu nog in de nationale ploeg spelen. Acht jaar handbalde ik als prof in het buitenland; zeven jaar in Duitsland en een jaartje in Frankrijk. Ik handbalde naast mijn eigenlijke baan als banketbakker. Maar ik miste Amsterdam, ging terug en koos weer voor de sport. Door mijn hernia maakte ik eerder een keuze voor een bestaan als trainer…” 

Wat is het verschil tussen het kneden van deeg en het kneden van mensen?

“Haha, beter maken is mijn motto. Ik maak je fitter, motiveer je en zorg dat je basis goed is. Veel te veel mensen beginnen te hard te sporten, met veel te zware gewichten. Een huis bouw je ook niet zonder fundering dus waarom doe je dat dan wel met je lichaam? Als je het goed aanpakt, zie je binnen een maand of drie al resultaat. Maar doe het wel in de juiste volgorde. Sommigen gaan gelijk drie keer in de week als een gek te keer. Die moet ik echt afremmen.” 

Wat is jouw specialiteit?

“Motiveren. Dat deed ik ook al als handballer. Ik was een echte teamspeelster. Nog steeds. Ik maak het iedereen graag naar de zin. Maar ik verwacht wel 100 procent inzet. We beginnen bij de basis en van daaruit bouwen we verder. Er zijn klanten die al jaren bij me trainen en ook klanten die na een aantal maanden het zelf weer oppakken.”

Hoe fit zijn we eigenlijk?

“Mensen worden zich steeds bewuster van hun lichaam. En van hun fitheid. Ik zie uiteenlopende types voorbijkomen. Jong en oud. Vaak zijn het mannen en vrouwen die een heel druk bestaan leiden. Zij moeten echt ontstressen. Mijn persoonlijke aanpak werkt bij deze groep. Ze voelen zich veilig bij mij. Even alles loslaten. Twee keer in de week een uur knallen. En daarna er weer vol tegenaan. Heerlijk toch?”